Masum bir ofis çalışanıyken, tek sahip olduğum şey çarpıcı bir novel olan “Zehirli Elma”ydı. Üstüne üstlük, asılmadan önce zehirlenerek öldürülen Giselle Lloydsvin’in yerine reenkarne oldum! Ama suikastçilerin getirdikleri zehir pek işe yaramıyor? Hatta tadı meyve gibi!
“Birazcık olduğu için iyi olacaksın, o yüzden acele et ve iç.”
…Görünüşe göre kaderim de çılgın bir suikastçı tarafından eziyet edilmek var gibi görünüyor. Ancak, deli bir suikastçı olduğunu düşündüğüm kişi olan “Leniel”, aslında kötü adam olan “Wayne Ayore”un çırağı çıktı! Bu novelde hayatta kalabilmek için “Zehirli Elma”nın kötü karakterine çalışmaya karar verdim.
“Zehirlerin tadını ayırt edebilirim.”
“Zehir mi?”
“Evet.”
“Bu ne işe yarar ki?”
“Patronun zehirlenerek ölecek, bu yüzden onun zehir tadıcısı olabilirim.”
Ve böylece, kötü adamlara hizmet eden bir mağazada çalışarak hayatta kalabileceğimi düşündüm… “Patronum çok güçlü, onda garip olan bir şey var!” …Neden bu hayatımda da talihsizmişim gibi hissediyorum?”
